چون حسین باشد سهیمِ حوضِ کوثر از حسن           می‌شود اینجا پسر از او وُ دختر از حسن
چونکه باشد باقر از سیبِ گلابِ فاطمی           نیمه‌ای هست از حسین و نیمِ دیگر از حسن

گرچه می‌باشد حسین بابای زین العابدین           باز او دارد عروسی مثلِ کوثر از حسن
با دو خورشید از قضا سر می‌زند ماهِ تمام           امـتـنـان دارد بسی اینجا برادر از حسن
بر هدایت بر بـشر، گو چارده نـور آمده           نُه فـروغِ سرمدی باشد معـطّر از حسن
امتدادِ نور قطعاً صورتی جز نور نیست           پس چه فرقی گر نشد جنسِ مذکر از حسن
می‌شود باقـر همان بحـرالعـلومِ شیعـیان           او که باشد وارثِ محراب و منبر از حسن
راضی و خشنود باشد زین قرابت تا ابد           قلبِ زهرا وُ علیّ و هم پیـمبر از حسن!